Sempu Island !!!

Sempu!

Van het weekend gingen we met Lysanne Bas Elroy en Esther naar Sempu Island, een onbewoond eiland waarvoor we 2 uur door de jungle moesten hiken om bij het bekende strandje te komen.
We moesten vroeg op, hadden een hotelletje geboekt voor de nacht ervoor en we moesten om half 5 al vertrekken. Uiteraard waren we te laat. Ik werd wel al lekker op tijd om 3 uur snachts wakker van de moskee die al liep te blaffen op de vroege ochtend . En om 4 uur was het echt oorverdovend hard gewoon. Het was zo belachelijk hard dat het gewoon lachwekkend was.

We hadden een privé chauffeur gehuurd die ons naar het eiland bracht, Pieter heette hij. En het was een Chinese Indo haha.
We kwamen aan op de standplaats van de boten en hadden daar een bootje gehuurd om naar het eiland te varen en we hadden 2 gidsen mee die geen woord Engels spraken. Erg handig ook.
Toen we aankwamen was het in het begin al een vette blubber zooi. Ik probeerde eerst nog op mijn schoenen te letten maar na een paar minuten dacht ik vergeet het maar. Gewoon banjeren dus. Was wel wat voor pa geweest om wat 'pas op slik borden' daar neer te zetten want dat was wel nodig!
De eerste viel al na een paar minuten. Het was een helse tocht en het zweet brak me echt ongelofelijk hard uit. Maar ik vond het heel vet en we hebben echt hard gelachen om onze klauterkunsten. Juist die modder had ook wel wat uitdagends. Ben een paar keer echt bijna op mijn bek gegaan maar je moest ook echt aan elke tak of boom pakken die je tegen kwam anders was je gewoon de lul en dan lag je gewoon.
Ik vroeg aan Bas gaat ie lekker!? Ja ging lekker zei hij en hoppa daar zat is ineens met ze kont in de modder.
Er waren ook mensen met voetbalschoenen met noppen die liepen best aardig goed. Maar die hadden wij natuurlijk niet..

Op een gegeven moment waren we er bijna maar toen moesten we over scherpe rotsen klimmen. De kans was groot dat je jezelf openhaalde natuurlijk. Ze hadden helaas ook geen mooie vangrails geplaatst toen we langs een randje liepen met rotsen onder ons.
Toen we aankwamen bij het strandje was het de 2,5 uur durende wandeling wel waard: super helder water en supermooie bomen en rotsen er om heen. Ik herkende mijn schoenen niet meer terug door de slik die er aan zatOnze shirts kondenwel uitwringen van het zweet zo warm hadden we het. Gelijk een duik genomen in het koude(?) water. Ik snapte er niks van dat het tamelijk koud was, maar wel erg verfrissend.

We hebben er een tijdje gerelaxt want dat was ook wel nodig. Daarna nog ff de rotsen op geklommen en daar had je een heel mooi uitzicht op de wilde zee en we hebben er zelfs dolfijnen zien zwemmen!! Een stuk of 6 waren het er en nog best wel grote. Echt heel bijzonder om ze in het wild te zien want dat was voor mij voor het eerst.
Ook waren er nieuwsgierige en hongerige aapjes op wat voedsel van onder andere ons aan het azen. Dus een paar bananenschillen gegooid en stukjes banaan.

Na een tijdje gingen we weer terug nu ging het een stuk beter als op de heenweg. De modder was ook een stuk droger dus dat scheelde ook al veel.
Uiteindelijk was iedereen een keer gevallen behalve ik dus ik was stiekem wel een beetje trots op mezelf haha.

Maar toen we aankwamen bij het punt waar we begonnen stond ons iets moois te wachten: een zacht zonnetje en laagstaand water waar we even door heen moesten lopen. Dat moment was zo mooi en iedereen was zo blij op dat moment. Blij dat we de trekking hadden afgerond en blij dat we het op zo'n mooie manier mochten afsluiten!